Dag 9: Karaoke!
27 Augustus 2015 | China, Hangzhou
We kregen een rondleiding in het Engels van een Chinees die overal vrij snel doorheen liep en al begon te praten voordat iedereen in de kamer was. Dat was dus goed opletten en bijhouden! Het was een heel mooi huis met overal lantaarntjes, muurschilderingen en binnentuinen. Helaas was er veel verwoest door de Culturele Revolutie. Het viel ons trouwens op dat onze gidsen van de universiteit nog nooit hadden gehoord van de Culturele Revolutie! In de vertrekken van de bedienden zagen we een sobere kamer met een trap. Het bleek dat meneer Hu hier zijn geld verstopte, want de bedienden zouden nooit denken dat het geld zo dicht bij hem was. Dit trucje werkte, maar meneer Hu raakte uiteindelijk toch failliet. Tot 1990 hebben er families in dit huis gewoond, maar sinds 2001 is het open voor bezoekers.
Na het huis gingen we door de wijk lopen. We beklommen een wachttoren met daarop een grote oorlogstrom en allerlei poppen van Chinese soldaten. Daarna liepen we door het schattige wijkje en bezochten we een typische TCM apotheek waar je voor ontzettend veel geld allerlei geneeskractige wortels kon kopen. Daarna splitsten we op: een groep die naar de tempel wilde waar gisteren ook al mensen heenwilden, een groep die andere dingen wilde zien en Joyce, Denise en ik, wij wilden winkelen in het schattige wijkje. Nadat de gids ons had laten zien waar we de bus konden nemen, konden we gaan shoppen!
We begonnen bij een tentje waar ik druivensap nam en Denise echte limonade (gemaakt van citroenen). Dit was heel erg lekker. Daarna gingen we naar een sieradenwinkeltje waar ik een mooi kettinkje van een vlinder kocht. Toen was het tijd voor lunch: er was een Mac! Joyce en ik namen een BigMac, Denise had niet zo’n trek dus nam een sesamijsje (softijs met zwarte sesamsmaak, jaja). Van de tuina behandeling merkte ik trouwens niets, behalve dat ik een blauwe plek op mijn slaap had.
Na de lunch gingen we op zoek naar leuke Chinese jurkjes voor ons drieën. Het was erg lastig omdat je nergens de prijs die erbij staat kunt vertrouwen en de maten ook niet kloppen. Uiteindelijk vond ik een mooi wit jurkje met een blauwe vogel erop en maat XXL paste! Ondanks de belediging was het wel een mooi jurkje en het was maar 100 yen, dus kocht ik m. In een ander winkeltje vond Joyce een wit jurkje met zwarte bloemen, die ze van 160 naar 110 kon afdingen. Denise zocht een jurkje met rood en zwart maar die konden we helaas niet vinden. Wel zagen we een uitverkoop in een souvenirwinkeltje waar ik nog een mooie haarspeld en een armbandje heb gekocht.
Daarna liepen we terug naar de bus richting de campus. Na zo’n lange dag viel ik heerlijk in slaap in de bus en Joyce en Denise maakten me wakker toen we er waren. Joyce en ik gingen proberen te wassen: ze hebben hier gratis wasmachines en Joyce had wasmiddel meegenomen. Toen de was in de machine zat vonden we het tijd voor chips en cola (even iets normaals) en gingen we daarna kijken of de was klaar was (was ie niet) en naar de supermarkt om weer nieuwe cola en chips te kopen, maar vooral voor appels: vers fruit is hier echt een redding. Na de supermarkt was de was klaar en hingen we de was op in onze kamer. Daarna haalden we Denise op en gingen we met z’n drieën weer naar het restaurant met de draaitafels. We bestelden natuurlijk weer de zoete aardappel met karamel, maar Denise had ook gebakken banaan met karamel gevonden en die was ook ontzettend lekker!
Na het eten was het tijd om ons voor te bereiden op de avond: karaoke! We maakten ons op en dronken een drankje bij Reinier op de kamer waarna we richting de karaokebar gingen. Daar kregen we een privékamer voor onze groep, waardoor we de hele tijd Engelse liedjes konden zingen (al begrepen we het systeem eerst niet goed en kregen we toen wel een heel raar maar vrolijk Chinees nummer). We kregen Chinees bier, popcorn, fruit en allerlei hartige snacks zoals sojabonen, en zongen er op los op al onze favoriete hits van vroeger.
Toen het rond 02:00 was, was het tijd om terug te gaan naar de campus. Daar kletsen Joyce en ik nog gezellig, we hadden immers de volgende dag de ochtend vrij. Maar omdat mijn wekker wel al om 09:30 stond zodat ik Jelmar even kon spreken die net in Amerika was aangekomen besloten we toch om redelijk op tijd te gaan slapen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley