Dag 12: Het Venetië van China

Onze trein ging naar Suzhou (het Venetië van China) vertrok om 11:15, dus om 09:00 verlieten we het hotel op weg naar de Costa Coffee voor ontbijt: een café latte en broodje kip voor mij. Daarna met de trein, ik zat naast Reinier en dat was heel gezellig. In Suzhou namen we de bus en kwamen we aan bij een pagode die vlakbij het hotel, the Pavillion Inn, was. We liepen naar het hotel, daar was nog maar 1 van onze 4 kamers klaargemaakt dus daar konden we onze spullen neerzetten. Het was een kleine kamer met een erg plat matras op de grond; er was dus geen bed. Maar goed, we hadden plek voor onze tassen, dus we waren blij.
Daarna gingen we op zoek naar een plek om te eten, het restaurantje naast het hotel zag er goed uit dus daar gingen we zitten. Helaas was er geen Engelse menukaart, en toen we daar wel om vroegen kregen we een hele andere kaart met prijzen die helemaal niet overeenkwamen met de menukaart in het Chinees (getallen zijn wel hetzelfde). Bovendien was de Engelse menukaart van The Pavillion Inn, ons hotel dus. We vertrouwden het niet helemaal en zijn in overleg met de Chineze meneer van het restaurant maar gewoon wat dingen aan gaan wijzen, waarna we een lekkere lunch hadden. Wel merkte ik dat ik heel erg last van mijn ogen had, maar gelukkig had Eva Dextro bij zich en vond Valerie na de lunch (die trouwens 170 yen was in plaats van de beloofde 70...) een winkeltje met colaflesjes voor me. Je merkt toch dat je met geneeskundigen op reis bent: als je je niet goed voelt wordt er gelijk goed voor je gezorgd!
Daarna gingen we wandelen naar de tuin van Suzhou, die net als die van Shanghai erg mooi was. Het toffe aan deze tuin was dat er heel veel water was en dat je via allerlei rotspaden daaroverheen kon lopen. Na een uurtje in de tuin gingen we wandelen richting een tempel en een marktje, waar we een uurtje konden rondkijken en afdingen. Ik heb weer wat mooie dingen geshopt en dit keer wel goed afgedongen (is dat een woord?). Daarna liepen we terug naar het hotel, waar Daphne op ons wachten.
We gingen eten in een leuk restaurantje in dezelfde straat waar ze veel lekkere dumpings en soep hadden. Om 19:00 moesten we terugzijn in het hotel want we werden opgehaald met een busje om een boottocht door de stad te maken. Om 20:15 zaten we op de boot en voeren we langs de verlichte huizen en tempels van de stad. Ondertussen speelde een Chinese vrouw op een piepa (dat Chineze instrument dat op een gitaar lijkt) en probeerde een man ons allerlei kaarten aan te bieden. Het was een mooie tocht, al weet ik niet of het de 120 yen helemaal waard was.
Over de terugweg was nog veel gedoe: wij wisten zeker dat we daar ook al voor betaald hadden, maar de taxi chauffeur was daar minder zeker van en we hebben de halve taxireis met de eigenaar van het hotel aan de telefoon gezeten, die inmiddels niet meer in het hotel was maar alweer thuis. Ondertussen was er extreem veel chaos in het verkeer en werd de andere helft van onze groep bijna uit de taxi gezet. Maar, we kwamen veilig aan in het hotel!
We konden de andere kamers ook in, en die bleken vet luxe! Maar, in totaal waren er maar tien slaapplaatsen, en we waren met z’n elven! Toen we dat bij de receptie kwamen melden, kregen we een extra kussen, meer niet. Zoë liet dat niet gebeuren en eistte geld terug, wat we gelukkig ook kregen. Daarna trokken we lootjes: Anouk en Bahar sliepen in de niet-luxe kamer en Boukje, Daphne en ik offerden ons op om met z’n drieën in het grootste bed te gaan slapen (wat totaal niet erg was). Na wat gezellig kletsen en heerlijk douchen en in mijn geval zelfs half een bad nemen was het tijd om te gaan slapen.