Dag 15: "Bezoek aan het ziekenhuis"

Woensdagochtend hadden we college over de verschillende werkwijzen van TCM. Ook hiervan zet ik mijn aantekeningen online, met als waarschuwing (net als bij de vorige eigenlijk) dat ik vaak overtyp wat er gezegd wordt en dat er dus opmerkingen in kunnen staan als dat acupunctuur veilig is, terwijl dat dan niet altijd ook mijn mening erover is. Hieronder in het kort het college:
We leerden dat er naast acupunctuur, tuina en kruiden een vierde grote stroming is: moxibustion. Dit is een techniek waarbij een bladeren van een bepaalde plant, moxabladeren, worden verbrand. Dit kan direct op de huid (ieuw!) of met een laagje ertussen. Ook kan het in combinatie met acupunctuur. De rook en hitte schijnt goed voor je te zijn.
Daarnaast heb je ook cupping, wat in Nederland nogal in de aandacht staat omdat het wellicht illegaal wordt gemaakt. Er wordt gebruik gemaakt van glazen potjes die met de opening op je huid worden gezet en die aan de huid zuigen. Dit kan op verschillende manieren, bijvoorbeeld door ze met olie over de huid te wrijven, heel lang op dezelfde plek te laten zitten, te verhitten en zelfs door een gaatje in de huid te maken zodat er bloed in de cup komt. Dit laatste is ontzettend creepy om te zien en illegaal in Nederland (gelukkig maar!).
Daarna kwamen er wat normale technieken, waaronder het op de huid plakken van geneeskrachtige kruiden met een soort van pleister. Het deed mij een beetje aan een nicotinepleister denken en is tot nu toe een van de veiligste dingen die ik hier gezien heb!
Na het college maakten we ons klaar voor ons eerste ziekenhuisbezoek. We hadden grote verwachingen en zaten vol spanning in het busje erheen (nu ja, ik viel weer eens in slaap...) maar toen we daar aankwamen bleek dat we wel in een ziekenhuis gingen, maar alleen om een geneeskrachtig masker te krijgen! We kregen dus helemaal geen patiënten of behandeling te zien! Maar goed, een gezichtsmasker sla ik natuurlijk nooit af en Renee, Joyce en ik boden ons gelijk aan als de eerste vrijwilligers. Eerst werd mijn gezicht helemaal schoongemaakt, waarbij erg voorzichtig werd gedaan met mijn ogen zodat mijn mascara bleef zitten (was ik erg blij mee). Daarna kreeg ik een soort roze glazuur over mijn hele gezicht zodat ik op een muffin leek en moest ik ongeveer een kwartier stil blijven liggen. Omdat ik bang was het glazuur in mijn ogen te krijgen hield ik mijn ogen dicht, terwijl ik naast me Eva hoorde giechelen en foto’s maken van mijn roze gezicht. Toen na een kwartier het glazuur hard was en ik niet meer bang was dat het in mijn oren zou lopen (zo voelde het namelijk wel), werd het eraf gehaald en kreeg ik nog een verzorgende crème op mijn gezicht. Het schijnt dat nu alle slechte vetten van mijn gezicht af zijn: ik ben benieuwd! Toen ik klaar was kon ik leuk foto’s maken van anderen met het muffinglazuur op.
Na het uitje in het ziekenhuis liepen we nog naar het oude gebouw van de universiteit, wat er meer uitzag als een tempel dan als een universiteitsgebouw. Het was erg mooi, maar ik ben blij dat we toch in de moderne campus zitten nu. Daarna werden we afgezet bij een half verlaten winkelcentrum waar we een half uurtje gingen winkelen. Ik zag een ontzettend leuk shirt van ‘My Neighbour Totoro’ voor 35 yen, maar mocht hem niet passen van de chagrijnige Chinees achter de kassa. Omdat we haast hadden en ik hem toch erg leuk vond heb ik hem toch maar gekocht.
Na het winkelen gingen we op zoek naar een plek om te eten. We waren in een gezellige buurt van Hangzhou en er waren veel eettentjes, maar ze leken allemaal op lelijke schoolkantines. Een deel van de groep vond dat wel prima en ging daar eten, maar ik ging met een klein groepje op zoek naar een betere maaltijd. We vonden een restaurantje dat er op het eerste gezicht heel leuk uitzag, maar je moest een smerige trap en een bouwval door om er te komen en het eten was er duur en zag er vier uit. Dus sloten we ons aan bij de andere groep. Zij hadden inmiddels via de telefoon eten besteld (dat moest zo in dit restaurant, ook omdat er niemand Engels sprak) en wij konden hetzelfde overnemen. Het was weer ontzettend lekker!
Na het eten gingen we naar de Night Market, waar Joyce voor mij een heel leuk rugzakje vond (mijn trouwe IKEA rugzak is nog steeds top, maar begint helaas een beetje scheurtjes te vertonen van de vele boodschappen hier... Ik moet een nieuwe kopen als ik in Nederland ben). Na wat afdingen kreeg ik m mee voor 90 yen in plaats van 180, waarschijnlijk nog steeds te veel maar ik ben trots. Daarna gingen Denise en ik nog wat souvenirs kopen (waarbij er alweer een vieze Chinees aan mijn kont zat, bah!) en was het helaas al weer tijd om met de bus terug te gaan naar de campus. Het duurde lang voordat de bus er was en de bus was stampvol, maar het kon ons niet schelen: we waren moe. Na de busreis vielen we dan ook vrij snel lekker in slaap in onze warme bedjes.