Dag 4: Gered door de Mac
22 Augustus 2015 | Hong Kong, Hong Kong
De wekker ging om 10:00 en ondanks dat we alledrie graag nog uren wilden blijven liggen, was de drang om nu toch echt Hong Kong te gaan ontdekken zo groot dat we binnen een uur buiten stonden. We gingen op weg naar de Star Ferry, die ons naar de overkant van de rivier zou brengen. Onderweg zagen we een demonstratie tegen heelmeesters die zeggen dat zieke mensen niet naar ziekenhuizen moeten, bijzonder (en goed!) dat ze daar ook in deze landen tegen zijn! We hadden elk ongeveer nog 150 Hong Kong Dollar en hoopten dat dat genoeg zou zijn. Het bleek dat het 10 Hong Kong Dollar was, in totaal! We klommen op de ferry, die wel wat weghad van het schommelschip in de Efteling, en toen we zonder kleerscheuren de overkant haalden begon de wandeling naar Victoria Peak.
Omdat we per ongeluk de verkeerde ferry hadden genomen, was afstand tot de peak dubbel zo lang. Maar, daardoor konden we wel de gouden lotus bezoeken, een standbeeld dat China aan Hong Kong heeft geschonken in 2007 en dat ook op de vlag van Hong Kong staat. Omdat daarnaast ook een mooie pilaar stond hebben we die ook op de foto gezet, maar geen idee wat voor pilaar het was. Daarna liepen we van schaduw tot schaduw achter gids Eline aan en kwamen we bij de grote straat van Hong Kong, waar je alleen met voetgangersbruggen overheen kunt. Met hulp van een aardige vrouw maakten we wat mooie foto's van ons tussen de extreem hoge gebouwen en vonden we een tweede stadspark, helaas wel minder indrukwekkend dan het grote park in Kowloon. Ondertussen waren onze waterflesjes al vrijwel helemaal leeg en wij helemaal gaar van de hitte. Gelukkig zagen we een MacDonalds! We liepen er snel heel en het bleek dat er een airco was, yes! We haalden snel frietjes, drinken en een McChicken voor minder dan 3 euro per persoon en genoten van de koelte, het drinken en het zout van het eten. Na een half uurtje rusten waren we er weer helemaal klaar voor!
De tram naar Victoria Peak begon vlak voor de MacDonalds, en de rij ook! Het was een ingewikkelde rij: omdat er niet genoeg plek bij de tramhalte was, moest je eerst aan de overkant van de straat een ticket halen waarmee je toegang kreeg tot de rij voor de kaartjes voor de tram! Na een uur was het eindelijk allemaal gelukt en hadden we elk een kaartje, waarna we nog een half uur op de tram moesten wachten. Misschien hadden we niet op zaterdagmiddag moeten gaan! Maar uiteindelijk zaten we in de tram, nog naast elkaar ook, en begon de achtbaanachtige rit naar de top.
Binnen een kwartiertje waren we boven en klommen we door het winkelcentrum naar boven. Daar konden we een rondje om het winkelcomplex lopen, maar door de extreme hitte en de vele muggen besloten we om het bij de meest bijzondere punten te houden. We liepen naar het uitzichtpunt en probeerden de pracht om ons heen op camera vast te leggen, maar zoals ze altijd zeggen: je moet er geweest zijn om het echt te beleven. Bovendien helpt de smog ook niet mee met het fotograferen. Daarna liepen we een tweede winkelcentrum in, waar we wat winkels bezochten en een groene-thee-softijsje haalden bij, jawel, de MacDonalds. Ze hadden twee smaken, puur groene thee en groene thee met vanille. We durfden de pure vorm toch niet goed aan en namen de mix, die vreemd maar wel erg lekker smaakte. Met ijsjes in onze hand liepen we naar een uitzichtsplateau waar we heerlijk op een bankje van het uitzicht en onze ijsjes genoten. Toen nog even geld binnen en drinken kopen voor we weer in rij konden gaan staan, ditmaal voor de tram naar beneden.
De rij voor de tram duurde ditmaal gelukkig maar een kwartiertje, want deze was in tegenstelling tot de eerste rij wel in de volle zon. De tramrit naar beneden was net zo gaaf als die omhoog en toen we gelijk na aankomst in een bus naar de ferry konden stappen kon onze dag niet meer stuk. Terwijl we in de bus zaten begon het buiten zelfs even te regenen, waardoor het eindelijk een beetje afkoelde. Op de ferry hadden we alledrie even een inkakmomentje, maar eenmaal aangekomen in Kow Loon met het vooruitzicht op het heerlijke zwembad kregen we nieuwe energie. Snel trokken we onze bikini's aan en vertrokken we naar het zwembad, dat op vertoon van studentenkaart slechts 9 HKD kostte. Het was een heeeeerlijk zwembad! Inmiddels was het al donker geworden en in alle hoge gebouwen om ons heen brandden lampjes. Het was ondanks dat er veel mensen in het zwembad waren heerlijk ontspannen en we hebben twee en een half uur gedobberd en gekletst. Eline heeft nog wel een paar baantjes getrokken en Joyce en ik hebben een halve poging gedaan, maar de warme buitenbaden waren eigenlijk te goed om te verlaten. Toen we rond negenen alledrie honger kregen, gingen we het zwembad uit om tegenover het zwembad te eten bij ... de MacDonalds! Na een vermoeiende dag is niets lekkerder dan een BigMac en frietjes! Helaas waren de banana pies op, dus zat er niets anders op dan als toetje Chicken Nuggets te nemen. Zo, ik had me toch lekker gegeten!
Na het maal bij de Mac liepen we terug naar het hostel, omdat we de volgende dag om 06:00
Omdat we per ongeluk de verkeerde ferry hadden genomen, was afstand tot de peak dubbel zo lang. Maar, daardoor konden we wel de gouden lotus bezoeken, een standbeeld dat China aan Hong Kong heeft geschonken in 2007 en dat ook op de vlag van Hong Kong staat. Omdat daarnaast ook een mooie pilaar stond hebben we die ook op de foto gezet, maar geen idee wat voor pilaar het was. Daarna liepen we van schaduw tot schaduw achter gids Eline aan en kwamen we bij de grote straat van Hong Kong, waar je alleen met voetgangersbruggen overheen kunt. Met hulp van een aardige vrouw maakten we wat mooie foto's van ons tussen de extreem hoge gebouwen en vonden we een tweede stadspark, helaas wel minder indrukwekkend dan het grote park in Kowloon. Ondertussen waren onze waterflesjes al vrijwel helemaal leeg en wij helemaal gaar van de hitte. Gelukkig zagen we een MacDonalds! We liepen er snel heel en het bleek dat er een airco was, yes! We haalden snel frietjes, drinken en een McChicken voor minder dan 3 euro per persoon en genoten van de koelte, het drinken en het zout van het eten. Na een half uurtje rusten waren we er weer helemaal klaar voor!
De tram naar Victoria Peak begon vlak voor de MacDonalds, en de rij ook! Het was een ingewikkelde rij: omdat er niet genoeg plek bij de tramhalte was, moest je eerst aan de overkant van de straat een ticket halen waarmee je toegang kreeg tot de rij voor de kaartjes voor de tram! Na een uur was het eindelijk allemaal gelukt en hadden we elk een kaartje, waarna we nog een half uur op de tram moesten wachten. Misschien hadden we niet op zaterdagmiddag moeten gaan! Maar uiteindelijk zaten we in de tram, nog naast elkaar ook, en begon de achtbaanachtige rit naar de top.
Binnen een kwartiertje waren we boven en klommen we door het winkelcentrum naar boven. Daar konden we een rondje om het winkelcomplex lopen, maar door de extreme hitte en de vele muggen besloten we om het bij de meest bijzondere punten te houden. We liepen naar het uitzichtpunt en probeerden de pracht om ons heen op camera vast te leggen, maar zoals ze altijd zeggen: je moet er geweest zijn om het echt te beleven. Bovendien helpt de smog ook niet mee met het fotograferen. Daarna liepen we een tweede winkelcentrum in, waar we wat winkels bezochten en een groene-thee-softijsje haalden bij, jawel, de MacDonalds. Ze hadden twee smaken, puur groene thee en groene thee met vanille. We durfden de pure vorm toch niet goed aan en namen de mix, die vreemd maar wel erg lekker smaakte. Met ijsjes in onze hand liepen we naar een uitzichtsplateau waar we heerlijk op een bankje van het uitzicht en onze ijsjes genoten. Toen nog even geld binnen en drinken kopen voor we weer in rij konden gaan staan, ditmaal voor de tram naar beneden.
De rij voor de tram duurde ditmaal gelukkig maar een kwartiertje, want deze was in tegenstelling tot de eerste rij wel in de volle zon. De tramrit naar beneden was net zo gaaf als die omhoog en toen we gelijk na aankomst in een bus naar de ferry konden stappen kon onze dag niet meer stuk. Terwijl we in de bus zaten begon het buiten zelfs even te regenen, waardoor het eindelijk een beetje afkoelde. Op de ferry hadden we alledrie even een inkakmomentje, maar eenmaal aangekomen in Kow Loon met het vooruitzicht op het heerlijke zwembad kregen we nieuwe energie. Snel trokken we onze bikini's aan en vertrokken we naar het zwembad, dat op vertoon van studentenkaart slechts 9 HKD kostte. Het was een heeeeerlijk zwembad! Inmiddels was het al donker geworden en in alle hoge gebouwen om ons heen brandden lampjes. Het was ondanks dat er veel mensen in het zwembad waren heerlijk ontspannen en we hebben twee en een half uur gedobberd en gekletst. Eline heeft nog wel een paar baantjes getrokken en Joyce en ik hebben een halve poging gedaan, maar de warme buitenbaden waren eigenlijk te goed om te verlaten. Toen we rond negenen alledrie honger kregen, gingen we het zwembad uit om tegenover het zwembad te eten bij ... de MacDonalds! Na een vermoeiende dag is niets lekkerder dan een BigMac en frietjes! Helaas waren de banana pies op, dus zat er niets anders op dan als toetje Chicken Nuggets te nemen. Zo, ik had me toch lekker gegeten!
Na het maal bij de Mac liepen we terug naar het hostel, omdat we de volgende dag om 06:00
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
