Dag 2: Hong Kong!
20 Augustus 2015 | Hong Kong, Hong Kong
Vandaag zijn we na een acht uur durende vlucht eindelijk aangekomen op Hong Kong! Ook dit vliegtuig was weer superluxe en na nogmaals avond gegeten te hebben en de film 'Home' te hebben gezien probeerde ik te slapen, Eline en Joye lagen al vrij snel ook op een oor. Gelijk na aankomst moesten we al in onze eerste rij staan, we moesten door de douane en de 'visitorcards' inleveren. Gelukkig was alles in orde en we kregen een gratis cadeaupakket, inclusief badeend met I love Hong Kong, magneten en onbruikbare postzegels. Alle bagage was ook goed aangekomen dus we konden op zoek naar bus 21A die ons naar Kowloon, onze buurt, zou brengen.
De busreis duurde een uurtje en reed daarbij vrij lang over water, maar ik kreeg er weinig van mee want de bus sliep een stuk chiller dan het vliegtuig! We kwamen aan op de Middle Street en gingen op zoek naar ons 'Traveller Friendship Hostel' in het Mirador Mansion. Na alle straatverkopers (handbags, watches, lady?) te hebben ontweken kwamen we bij een vervallen winkelcentrum waar we in de rij voor de lift gingen staan. Ons kaartje vertelde ons dat we bij 15F moesten zijn, dus na een zoektocht inclusief ons eerste gesprek met de locals (do you know where 16F is? You speak no English?) kwamen we bij de kamer aan. Daar hing echter een bordje met 'visitors go to 13F', waardoor we terugmoesten. Helaas, de liften in dit gebouw bezoeken óf de even, óf de oneven nummers, dus we konden onze koffers mooi een trap afzeulen... Uiteindelijk kwamen we bij de receptie en konden we onze kamer betalen. Voor 240 Hong Kong Dollar (30 euro) konden we een upgrade krijgen, een kamer mét wifi en een raam. Waarom weten we zelf ook niet, maar dit leek ons toen een goed idee, en we werden naar kamer 3106 gebracht.
Kamer 3106 is een van de kleinste kamers voor drie personen die ik ooit heb gezien. Er stond een twee persoonsbed in met daarnaast nog een klein bedje gepropd en in de overige ruimte was een badkamerhokje ingebouwd. Nou ja, badkamer... Een WC met een wastafel ernaast en een douche eroverheen. Maar, we hadden een kamer! We probeerden onze tassen te openen (dit moest deels op het bed vanwege ruimtegebrek) en speurden naar kakkerlakken, maar die waren gelukkig nergens te bekennen. Na ons te hebben opgefrist vertrokken we naar de Avenue Of The Stars, waar elke avond om 20:00 een lichtshow wordt gehouden.
Eenmaal buiten drong het pas echt goed door: we waren in Hong Kong. De lucht was vochtig, vol smog en zo warm dat je eigenlijk liever direct terug de kamer met airco in wilde duiken, maar we waren wel gewoon in Hong Kong! Overal waar we keken neon borden met Chinese en Engelse tekens, op straat vrijwel alleen maar Aziatische mensen, waar je ook keek skyscrapers. Vol verbazing liepen we rond en natuurlijk de verkeerde kant op. Gelukkig kwamen we daar nog net op tijd achter en kon kaartleeswonder Eline ons nog naar de Avenue Of The Stars brengen. Joyce en ik herkenden het gelijk van Wie Is De Mol?: overal lasers en lichtjes op enorme gebouwen aan de overkant van het water. Tussendoor voeren prachtige boten. Tussen alle mensen die foto's aan het maken waren probeerden wij ook wat kiekjes en selfies te produceren. Helaas blokkeert smog de foto's wel, dus hebben we vooral genoten van de show. Daarna probeerden we nog wat te wandelen, maar het was zo warm dat we besloten om terug te gaan naar ons hostel. Onderweg bezochten we de seveneleven, een geweldige supermarkt die water had. WATER!
Terug in het hostel kwamen we erachter dat het al 00:00 was en dat we allemaal totaal niet moe waren. We hoopten dat douchen zou helpen, maar toen iedereen om 01:00 gedouched en klaar voor slapen was, waren we zo klaar wakker dat we nog een paar potjes pesten hebben gedaan en eventjes hebben gekletst. Dachten we. Het bleek al weer 06:00 te zijn eer we gingen slapen. Dan maar geen wekker zetten, we worden toch wel weer wakker... toch?
De busreis duurde een uurtje en reed daarbij vrij lang over water, maar ik kreeg er weinig van mee want de bus sliep een stuk chiller dan het vliegtuig! We kwamen aan op de Middle Street en gingen op zoek naar ons 'Traveller Friendship Hostel' in het Mirador Mansion. Na alle straatverkopers (handbags, watches, lady?) te hebben ontweken kwamen we bij een vervallen winkelcentrum waar we in de rij voor de lift gingen staan. Ons kaartje vertelde ons dat we bij 15F moesten zijn, dus na een zoektocht inclusief ons eerste gesprek met de locals (do you know where 16F is? You speak no English?) kwamen we bij de kamer aan. Daar hing echter een bordje met 'visitors go to 13F', waardoor we terugmoesten. Helaas, de liften in dit gebouw bezoeken óf de even, óf de oneven nummers, dus we konden onze koffers mooi een trap afzeulen... Uiteindelijk kwamen we bij de receptie en konden we onze kamer betalen. Voor 240 Hong Kong Dollar (30 euro) konden we een upgrade krijgen, een kamer mét wifi en een raam. Waarom weten we zelf ook niet, maar dit leek ons toen een goed idee, en we werden naar kamer 3106 gebracht.
Kamer 3106 is een van de kleinste kamers voor drie personen die ik ooit heb gezien. Er stond een twee persoonsbed in met daarnaast nog een klein bedje gepropd en in de overige ruimte was een badkamerhokje ingebouwd. Nou ja, badkamer... Een WC met een wastafel ernaast en een douche eroverheen. Maar, we hadden een kamer! We probeerden onze tassen te openen (dit moest deels op het bed vanwege ruimtegebrek) en speurden naar kakkerlakken, maar die waren gelukkig nergens te bekennen. Na ons te hebben opgefrist vertrokken we naar de Avenue Of The Stars, waar elke avond om 20:00 een lichtshow wordt gehouden.
Eenmaal buiten drong het pas echt goed door: we waren in Hong Kong. De lucht was vochtig, vol smog en zo warm dat je eigenlijk liever direct terug de kamer met airco in wilde duiken, maar we waren wel gewoon in Hong Kong! Overal waar we keken neon borden met Chinese en Engelse tekens, op straat vrijwel alleen maar Aziatische mensen, waar je ook keek skyscrapers. Vol verbazing liepen we rond en natuurlijk de verkeerde kant op. Gelukkig kwamen we daar nog net op tijd achter en kon kaartleeswonder Eline ons nog naar de Avenue Of The Stars brengen. Joyce en ik herkenden het gelijk van Wie Is De Mol?: overal lasers en lichtjes op enorme gebouwen aan de overkant van het water. Tussendoor voeren prachtige boten. Tussen alle mensen die foto's aan het maken waren probeerden wij ook wat kiekjes en selfies te produceren. Helaas blokkeert smog de foto's wel, dus hebben we vooral genoten van de show. Daarna probeerden we nog wat te wandelen, maar het was zo warm dat we besloten om terug te gaan naar ons hostel. Onderweg bezochten we de seveneleven, een geweldige supermarkt die water had. WATER!
Terug in het hostel kwamen we erachter dat het al 00:00 was en dat we allemaal totaal niet moe waren. We hoopten dat douchen zou helpen, maar toen iedereen om 01:00 gedouched en klaar voor slapen was, waren we zo klaar wakker dat we nog een paar potjes pesten hebben gedaan en eventjes hebben gekletst. Dachten we. Het bleek al weer 06:00 te zijn eer we gingen slapen. Dan maar geen wekker zetten, we worden toch wel weer wakker... toch?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
