Dag 23: Internationale Communicatie

Vandaag hadden we onze laatste lessen hier in Hangzhou. Beide lessen waren gericht op cultuur: ’s ochtens een college over internationale communicatie en cultuurverschillen tussen China en Nederland en ’s middags een culturele uitwisseling met Chinese studenten. Om eerlijk te zijn had niemand zin in deze dag, maar omdat ik bij het ontbijt een lekker fruitsapje haalde (cranberry met kokosnoot, nom) lukte het toch om redelijk wakker op college te verschijnen.
Het college bleek een van de leukste colleges tot nu toe, dus ook van dit college zal ik mijn aantekeningen online zetten. Het ging dus over de verschillen tussen culturen in de communicatie en zat vol met leuke voorbeelden waaruit blijkt dat gesprekken waarbij beide partijen denken alles goed te doen toch vol misverstanden kunnen zitten. Bijvoorbeeld dat wij Westerlingen vertrouwen dat als iemand een lift wil, diegene dat wel vraagt, terwijl Aziaten vertrouwen dat als je een lift kunt aanbieden, je dat dan ook doet. Tijdens het college hebben we ook stukjes uit de film ‘Mulan’ gezien, waaruit veel voorbeelden kwamen over het gedrag van Chinezen, maar ook dingen die ze toch bij Disney verkeerd hebben begrepen. Het stuk waarin Mulan de Keizer knuffelt bijvoorbeeld, dat kan echt niet!
Na het college hadden we twee uur voor de lunch. Dit keer gingen we niet naar de kantine, maar naar Garbage Street, een grote markt vol met eten. De groep die vorig jaar deze cursus had gedaan raadde deze straat erg aan, dus vonden we dat we er toch geweest moesten zijn. Het was echt hoe je een Chinese eetmarkt voorstelt: overal kraampjes waar ze de vreemdste dingen maken! Joyce en ik zagen normale aardappels en waren zo gelukkig dat we gelijk allebei een bakje van 5 yen kochten. Het was heerlijk en deed vaag denken aan thuis. Daarna kochten we nog een bakje rijst samen en ik een knalblauw sapje, wat Sprite met citroen en kleurstof bleek te zijn. We zochten een plekje om te eten, maar helaas waren alle tafels in de schaduw al bezet en moesten we aan de gloeiend hete metalen tafel in de zon zitten. Maar het eten was heerlijk dus het kon ons niet schelen. Na een tijdje kwam een bedelaar bij onze tafel staan, dat was wel echt heel irritant want hij begon ons aan onze armen te trekken. Gelukkig ging hij na een paar minuten wel weer weg. Na het lunchen gingen Joyce en ik winkelen bij Garbage Street. In een leuk kledingwinkeltje kocht Joyce een jurkje en ik een shirtje en een jurkje, die laatste voor het uitgaan vanavond. Toen was het al weer 13:30 en liepen we terug naar de campus.
Om 14:00 liepen we lokaal 102 in, waar al wat studenten op ons wachtten. We gingen een aantal spelletjes doen om elkaar te leren kennen, maar eerst gingen we in een kring staan en onszelf kort introduceren. Een van de jongens heette Nokia (je mag in China je eigen Engelse naam kiezen), omdat hij graag van goede kwaliteit wilde zijn. Juist... Na het introduceren moesten we groepjes van drie maken, ik ging in mijn vertrouwde trio met Joyce en Eline. We moesten op een krant staan en verder niet de grond raken, en als we dat vijf seconden konden volhouden (we moesten het in het Chinees: I, Ar, Sen, Se, Wu) dan moesten we de krant dubbelvouwen en het opnieuw proberen. Het lukte ons om op een kwart krant te staan, maar op een achtste werd helaas te moeilijk (we gaan het thuis wel nog een keertje proberen, als we wat fitter zijn!). Omdat drie andere teams het wel was gelukt om op een achtste te staan, moesten we met de drie verliezende teams een act doen. We besloten een menselijke piramide te bouwen en ik ging onderop. Het was echt heel eng om te doen (had het nog nooit gedaan en zeker niet met mensen met wie de communicatie al moeilijk door de taalbarrière) maar het is gelukt!
Daarna gingen we racen om wie het eerst een flesje met water gevuld kreeg door met de handen water door te geven. Ik zat in het team met Joyce, Valerie, Anouk en Chaky (onze rids in de gele bergen) en hield het waterflesje vast terwijl ik met mijn andere hand een trechter maakte boven de ingang van de fles. Onze tactiek bleek goed te werken, want we wonnen! De andere teams moesten nu een show voor ons geven en dansten de ‘Macarena’ en ‘Ketchup Song’, wat heel komisch was.
Daarna gingen we stoelendans doen, op Chinese muziek. Ik had natuurlijk wat te bewijzen als Duivelseitje en ja hoor, ik won de eerste ronde. Als cadeautje kreeg ik een kleipoppetje wat ‘Koning Aap’. Daphne vertelde me dat Koning Aap een mythologisch figuur in China is die vanuit de ‘hemel’ een pelgrim kwam helpen. Ik ben er erg blij mee en zal later het verhaal nog wel eens goed opzoeken. De tweede ronde stoelendansen werd ik vijfde, ook geen schande. Tijdens de ronde had ik na een tijdje een Chinese student op mijn schoot zitten, ook een ervaring. Die ronde werd gewonnen door Reinier, die een sprinkhaan van bamboe kreeg.
Daarna kregen we een soort modeshow van traditionele Chinese kleding door een organisatie die zich ermee bezig houdt om de tradities van China in ere te houden. Het was erg mooi om alle jurken, rokken en kymono’s (ik dacht eerst dat het een badjas was...) te zien en later ook zelf aan te trekken. Daarna leerden we om Chinese knopen te maken en mochten we zelf armbandjes maken, die aangeven of je single bent (links bij vrouwen, rechts bij mannen) of al bezet (rechts bij vrouwen, links bij mannen). Zolang je kunt zien of iemand een man of een vrouw is, heel handig dus. De bandjes kregen de bijnaam ‘regelbandjes’. Daarna kregen we allemaal een envelopje met een pandaplaatje erin en wat Chinese tekens die vast heel inspirerend zijn, maar die we niet kunnen lezen.
’s Avonds gingen we weer terug naar Garbage Street, waar Eva en ik een inktvis op een stokje probeerden (we wilden het toch een keer proberen) en dumplings van het zaakje waar we die middag de aardappels hadden gehaald, het was weer heerlijk. Daarna gingen we nog even winkelen en toen terug naar de campus om aan de eindpresentatie te werken die we de volgende dag moesten geven. Reinier, Bahar, Robin en ik zouden presenteren, een groepje had de vorige dag al een mooie, bij complete opzet gemaakt en Reinier en ik pasten die nog een beetje aan en voegden de laatste dagen eraan toe. Daarna dronken we een biertje en een wijntje en kleedde ik me om in het nieuwe jurkje om vanavond, een soort van de laatste avond hier omdat we zaterdag erg vroeg vertrekken, uit te gaan.
We vertrokken in een taxi met z’n vijven (Boukje, Valerie, Eva, Reinier en ik), wat de taxichauffeur natuurlijk weer niet leuk vond, naar club 9, een club die ons door andere internationale studenten was aangeraden. Toen we daar aankwamen bleek er echter niets aan te zijn: in het weekend werden er enorme feesten gehouden maar door de week was er een beetje poolen en aan de bar zitten. We namen een cocktail (Blue Hawaï!) en wachtten op de rest van de groep om een nieuw plan te maken. Na een uurtje in bar besloten Bas, Eline en Anouk daar te blijven en ging ik met de rest naar een andere club, club Lynx.
Club Lynx was wel echt een club en deed ons denken dat we in de toekomst waren beland. Het personeel liep rond met rode lasers boven hun ogen en van die uitstekende schouderstukken. Maar de muziek was goed en de drank (een soort ice tea met sterke drank erdoorheen) onbeperkt, dus we vonden het prima. We hebben heel leuk gedanst met elkaar en na een tijdje zag ik wat Chinese meisjes die eruit zagen alsof ze zich verveelden, dus ging ik met hen dansen, waardoor ze helemaal opleefden. Het was een geweldige avond en rond 04:00 gingen we (nadat ik een van mijn nieuwe Chinese vriendinnen had geknuffeld) met de taxi weer richting de dorm, waar ik zo stil en zo snel mogelijk ging slapen om Joyce niet wakker te maken.